Dahil masakit pa rin ang ipin ko until now, tumigil ako sa ginagawa
kong paper works. Isipin nalang walang effect ang dolfenal na yan sa ngipin ko
pero ang coated peanut perfect na perfect na gamot sa ipin ko pansamantala. Naubosan
ako ng coated peanut kaya sumakit na naman yong ngipin ko. I told mah self na
kailangan ko nga talagang kumain ng walang tigil para hindi na sasakit yong
ngipin ko hahahaha
Well dahil masakit ang ngipin ko, feel kong mag-emote. Charots
lang! I hope this post hindi ko mapagusapan ang work slash practicum hahaha
Don’t worry hindi naman ako titigil sa pagbablog. Kapag gagawin
ko yon baka makalimutan nako ng mga fans ko. rooooottts carrooottss hahahaha
Seriously ha, on the other side of me, I feel so free. Parang
carefree napkin lang ata yon ha. Bwahahaha I felt free knowing that in time,
everything is back to normal. I found myself once again (parang nasiraan ako ng
bait sa statement ko na ito ha hahahaha) yes, it feels like na-refresh ako,
na-reconnect and as well as I learned to live my life everyday as if it’s my
last day. I cried once, twice and even over again but because of those pains in
the past, I used that to be strong enough to endure all the pains that will
come along my way. Ang sarap magconnect
sa nature kasi fresh na fresh ang feeling lang. lol
I think my heart for the last couple of months is completely
ready for another try BUT! The problem is ang dumating, hindi ko gusto. I just
discovered that bago ako pumunta ng Bukidnon. iba kasi kami ng paniniwala sa buhay.
Kahit anong pilit or try, ayaw talaga eh. I know somehow I have hurt him in a
way na kahit siya he knows I don’t like him. basta I know darating at darating
din yong fair ang lahat, gusto ko siya at gusto niya ako. Charrooottss!! Hahahaha
ay basta ayan kasi natuloyan na akong mag-emote hahaha
Basta I am just thankful that I have a new life. Maybe mas
konti nalang ang time now para magemote, hahaha dapat laging masaya dahil hindi
natin alam kung hanggang kalian lang tayo dito sa mundo.
Kahit anong daldal ko pa dito, still masakit pa rin ang
ngipin ko hahaha (in short, I made this an excuse now to eat again hahaha)